مشق شب
پنجره اتاقم را باز می کنم.احساس می کنم چون کبوتری در قفس تنگ و تاریکی زندانی شده ام.دلم می خواهد رها شوم و خودم را در آغوش پرمهر خدا بیندازم.ولی هنوز مشق شبم را ننوشته ام. باید اول تکلیفم را انجام دهم تا روی دیدنش را داشته باشم.
| «میلاد نور | اصلاح خود» |
